به گزارش سی ان بی سی، بانک توسعه آسیا در سال ۱۹۹۶ با نام UNESCAP (کمیسیون اقتصادی سازمان ملل در کشورهای آسیایی) با هدف توسعه اقتصادی کشورهای آسیایی تأسیس شد، در مانیل پایتخت فیلیپین مستقر است و توسعه امنیت غذایی در آسیا و اقیانوسیه را به طور جدی پیگیری می کند.

ویلیام چن؛ مدیر طرح علوم و فناوری غذایی در دانشگاه فناوری نانیانگ که مشاور بانک توسعه آسیا نیز است، می گوید: "منطقه جنوب شرقی آسیا از جمله مناطقی است که آمار هدررفت و دوررریز مواد غذایی هم به صورت خام و هم پس از مصرف، بسیار بالاست. تعداد زیادی هلدینگ کوچک کشاورزی و دامپروری در این منطقه فعالیت دارند که عدم سرمایه گذاری بر فناوری های مرتبط با این حوزه، موجب افزایش آمار اتلاف منابع غذایی حتی در مسیر تولید و پیش از تولید نهایی می شود، به دلیل مصرف ناتمام مواد غذایی، حجم دورریز پس از مصرف هم بسیار بالاست. نکته قابل توجه این است که با افزایش سرعت تغییرات آب و هوایی، بیشتر شاهد شیوع بیماری در دامها هستیم که می تواند موجب افزایش تلفات دامی شود و ضرر اقتصادی شدیدی به منابع غذایی کشور وارد شود".

یکی از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل بر اصل کاهش اتلاف مواد غذایی در سطوح خرده فروشی و مصرف تا سال ۲۰۳۰ ، علاوه بر کاهش اتلاف منابع غذایی در زنجیره های تولید و تأمین استوار است. 

یکی از راه‌های مشارکت بخش های دولتی و خصوصی در مسیر توسعه پایدار، بازآفرینی (Upcycling) است که با بازیافت (recycling) تفاوت دارد. بازآفرینی؛ فرایندی نوین است که از عناصر تشکیل دهنده مواد دور ریختنی، کالایی به مراتب باکیفیت تر و حتی با ارزش تر از کالای اولیه (دور ریخته شده) تولید می شود.

آدری چیا؛ استاد دانشگاه ملی کسب و کار سنگاپور در گفت و گو با سی ان بی سی می گوید: به طور مثال، شرکت بین المللی سوفی کیچن (Sophie Kitchen) تولید کننده غذاهای دریایی با چاشنی های گیاهی است. این شرکت از اکارای ضایعات کارخانجات تولید فراورده های سویا به عنوان محیط کشت ریز جلبک ها  برای رشد سریع استفاده می کند. پلی‌ساکاریدهای اکارا  (Okara) به عنوان یک ماده افزودنی با ارزش در صنعت غذا، به ویژه در پایدارسازی نوشیدنی‌های اسیدی شیر و مولسیون‌ها کاربرد گسترده ای دارد و ماده اولیه مورد نیاز برای تولید آن، یعنی اکارا (Okara)، از ضایعات کارخانجات تولید فرآورده های سویا است.

مثال دیگر، استفاده از مگس سرباز سیاه برای کاهش ضایعات غذایی و تبدیل آن به کود شیمیایی با کیفیت کشاورزی است.مگس سرباز می تواند در مدت کوتاهی باقیمانده غذای رستوران ها یا صنایع غذایی را به کود بسیار مغذی برای گیاهان تبدیل کند و از هزینه های خرید سموم کشاورزی بکاهد. 

این روزها فناوری های پیشگیرانه در صنایع تولیدی و فرایندی غذایی بیشتر گسترش می یابند تا در صنایع پسماندهای غذایی. این در حالیست که می تواند در مراحل پایانی مصرف نیز از تبدیل شدن به پسماندهای بی کاربرد و شیرابه های زباله پیشگیری کرد.  

چیا می افزاید: "هر چه  برای اصلاح رفتارهای مخرب محیط زیستی، دیرتر و کندتر اقدام کنیم، تغییرات آب و هوایی شدیدتر خواهد بود و شیوع بیماری های مشترک انسان و دام بیشتر خواهد شد که در نهایت به تلفات وسیع دامی غذایی منجر خواهد شد".