به گزارش کارآفرین نیوز؛ پس از اینکه در همین ماه، روسیه واردات فلفل ایرانی را به دلیل نقض استانداردهای بهداشتی و باقی‌مانده سموم ممنوع اعلام کرد، حالا خبرها حاکی از این است که هند نیز با این ادعا که استاندارد کیوی ایران با استانداردهای هند مطابقت ندارد، این محصولات را پس فرستاده است.

بنا به گفته مصطفی دارایی نژاد؛ رییس اتحادیه بارفروشان، از سال جاری کشورهای هدف صادرات محصولات کشاورزی ایران اعلام کرده اند که تاییدیه سازمان حفظ نباتات ایران مورد قبول آنها نیست و برای ورود محصولات کشاورزی ایران به این کشورها، باید کیفیت و استانداردهای مدنظر آنها رعایت شود.

کشورهای عمان، قطر، هند، روسیه، امارات متحده عربی و پاکستان از جمله کشورهایی هستند که بنا به دستورالعمل‌های جدید، خواهان محصولات کشاورزی ایران خواهند بود.

خطر از دست دادن بازار صادراتی

این اتفاق می تواند زنگ هشداری برای از دست دادن بازار صادراتی محصولات کشاورزی ایران باشد به طوری که اگر این روند در مدت زمان کوتاهی رفع نشود به سرعت صادرکنندگان جدید از دیگر کشورها مانند ترکیه، بازار کشورهای هدف را در دست گرفته و محصولات خود را جایگزین محصولات کشاورزان ایرانی خواهند کرد تا آسیب جدی بر پیکره اقتصاد کشاورزی ایران وارد شود.

اگر به میزان ارزآوری صادرات محصولات کشاورزی در سال ۹۹ دقت نماییم که رقمی بالغ بر ۶.۵ میلیارد دلار بود، متوجه اهمیت قضیه خواهیم شد.

صادرات ایران در بخش کشاورزی و صنایع غذایی در سال ۹۹ با رشد ۲۶ درصدی وزنی و افزایش ۸ درصدی ارزشی روبه‌رو بوده است. این بخش شامل هفت گروه کالایی است که به ترتیب ارزش عبارتند از: «خشکبار»، «میوه و تره‌بار»، «صنایع‌تبدیلی»، «شیرینی و شکلات و فرآورده‌ها»، «محصولات حیوانی و صنایع وابسته»، «محصولات لبنی» و «گل و گیاه دارویی، خوراکی و زینتی.»

دومینوی بسته شدن بازارها

البته ممانعت از این روند، یقینا به بازارهای فعلی ختم نخواهد شد و دیگر کشورها را نیز به این صرافت می اندازد که این مسیر را طی نمایند و مانع ورود محصولات کشاورزی ایران شوند.

علاوه بر این، با محدود شدن بازارهای هدف، یکی از آسیب های آن، کاهش قیمت محصولات خواهد بود، به طوری که تُجار این کشورها از فرصت استفاده نموده و قیمت های خرید را پایین خواهند آورد.

در این خصوص، رییس اتحادیه بارفروشان هشدار می دهد که اگر تلاشی برای حذف باقی ماندن سموم در محصولات کشاورزی انجام ندهیم، بدون تردید کیوی دوقلو ایران که از سوی پاکستان و افغانستان خریداری شده نیز بازار خود را از دست خواهد داد.

سلامت ایرانیان را فراموش نکنیم

مهم تر از اینها، سلامت ایرانیانی است که همین میوه ها را مصرف می کنند. اگرچه خطر بسته شدن بازارهای هدف وجود دارد، اما این موضوع نباید باعث شود که سلامت ایرانیان به حاشیه کشیده شود.

سازمان حفظ نباتات ایران وظیفه دارد این موضوع را شفاف نماید و استانداردهای کشورهایی مانند روسیه و هند را بررسی و اعلام کند تا زمینه رعایت این استانداردها فراهم شود.

مطالب بیشتر:

کشاورزان خود را با تغییرات اقلیمی وفق دهند

شفافیت در بازار؛ هدف اعلام قیمت ۲۰ قلم کالای اساسی

کل ارز ترجیحی امسال برای واردات کشاورزی مصرف شد

هیچ مشکلی در تامین سموم بخش کشاورزی وجود ندارد

ورود ۸۵ هزار تُن برنج خارجی به بازار از اول آذر

همانطور که رییس اتحادیه بارفروشان تاکید دارد، ایرانیان نیز مستحق خوردن نیترات و دیگر سموم باقی مانده در محصولات کشاورزی نیستند، لذا ضروری است وزارت بهداشت بر اساس ماده‌ی ۲۸ قانون و آیین‌نامه حفظ نباتات؛ در هر منطقه میوه‌جات، صیفی جات، تره‌بار و سایر موارد مصرفی خوراکی سم پاشی شده را قبل از عرضه به بازار، معاینه و در صورت موجود بودن بقایای سم، موضوع را به شهرداری یا سایر مقامات مربوطه اعلام و از فروش آن‌ها جلوگیری نماید.

اگرچه سبدغذایی جامعه ایران با دیگر کشورها متفاوت است و بر اساس فرهنگ و رژیم غذایی هر منطقه، MRL (حد مجاز در استاندارد) تعیین می‌شود تا سلامت انسان تهدید نشود، اما بازنگری این موضوع و مهم تر از آن، دقت و نظارت در اجرای دقیق، نه تنها می تواند گره گشای صادرات محصولات کشاورزی باشد، بلکه می تواند ایرانیان را از استفاده محصولات ناسالم ایمن نگه دارد.

بازنگری در میزان سموم مصرفی در بخش کشاورزی

دکتر عزتیان کارشناس دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت در مورد بهداشت محصولات کشاورزی تاکید دارد که نظارت بر بهداشت موادغذایی از وظایف وزارت بهداشت و مسوولیت تولید برعهده‌ وزارت جهادکشاورزی است. برنامه‌ سنجش میزان باقی‌مانده سموم وظیفه‌ای مشترک میان دو وزارت‌خانه است، وظایف به‌ طور کامل مشخص است و هر کدام به تنهایی نمی‌توانند این امر را پوشش دهند، مگر آن‌که بخش‌هایی از وزارت بهداشت به وزارت جهادکشاورزی منتقل شود و با توجه به آن‌که وزارت جهادکشاورزی تولیدکننده است؛ بنابراین نباید مسئولیت نظارت بر کیفیت محصولات کشاورزی را به آن‌ها واگذار کرد، زیرا در این حالت نظارت مفهومی نخواهد داشت.

البته چنین مباحثی به دو سازمان ختم نمی شود، بلکه دستگاه های دیگری را نیز شامل می شود برای نمونه سازمان حفاظت محیط زیست نقش اساسی در این قضیه دارد؛ در این باره می توان به این نکته اشاره کرد که آیا تا به‌ حال در ارتباط با نابودی و دفن پسماندهای کشاورزی و فضولات جامد دامی تفکر و تدبیری اندیشیده شده است؟ یا آن‌که به کشاورزان آموزش‌هایی درباره مکان و نحوه دفن یا سوزاندن پسماندها به شیوه‌ای که آثار مخربی نداشته باشد، داده شده است؟