به گزارش کارآفرین نیوز، در سال های اخیر عباراتی مانند رمز ارز، رمز پول، ارز دیجیتال، ارز مجازی، کریپتوکارنسی و ... را زیاد مطرح شده و افراد زیادی در این بخش اقدام به سرمایه گذاری کرده اند. با این وجود بسیاری از افراد تفاوت های ارز دیجیتال، رمز ارزها، توکن و ... را نمی دانند، البته به دلیل عدم وجود طبقه بندی و تعاریف واحد برای این مفاهیم، برخی آنها را معادل ارز دیجیتال و یا ارز مجازی می دانند و برخی نیز تفاوتی بین این مفاهیم و توکن قائل نمی شوند.

دیجیتال کوین (Digital Coin) که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه بلاک چین خود تعلق دارد. در واقع هر کوین جزئی از شبکه بلاکچین خود از جمله بیت کوین، اتر و لایت کوین است درواقع کوین ها شامل ارز دیجیتالی و رمزارز هستند.

اما باید بدانست که ارز دیجیتال، عام ترین مفهوم در این زمینه محسوب می شود و بیت کوین نوعی از ارزهای مجازی محسوب می شوند که می توان آن را به پول رایج تبدیل کرد.

این ارزها وابستگی به هیچ یک از نهادها مانند بانک های مرکزی ندارند. همچنین رمز ارزها را می توان یک توکن (دارایی تایید شده) دانست، ولی توکن ها لزوما رمز ارز نیستند.

از طرفی می‌توان یک توکن را با یک کوین خریداری کرد، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.

توکن ها بر روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. در واقع به لطف قراردادهای هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند به توکن ERC۲۰ مشهور هستند. با این حال، نئو، Waves و Lisk نیز همانند اتریوم، قابلیت میزبانی توکن‌ها را دارند.

ارز دیجیتال معادل پول فیزیکی

ارز دیجیتال مانند ارزهای موجود در دنیا بوده و به همان نسبت کارکرد دارد، ولی معادل فیزیکی برای آن وجود ندارد. افراد قادر هستند از ارزهای دیجیتال نیز مانند پول فیزیکی در پرداخت ها و مبادلات استفاده کنند.

امکان تبدیل ارزهای دیجیتالی به پول نقد و یا فراهم بودن امکان خرید ارزهای دیجیتال با پول فیزیکی و در عین حال محدود نبودن این ارز؛ از ویژگی های آن است.

یک ویژگی دیگر ارزهای دیجیتال به عدم وابستگی آن به مرزهای جغرافیایی اشاره دارد که از این طریق، استفاده کنندگان می توانند بدون محدودیت با آن تراکنش مالی انجام داده و یا آن را به پول فیزیکی تبدیل کنند.

علاوه بر رمز ارزهای موجود در دنیا که امروز عرضه و مورد خرید و فروش قرار می گیرد، برخی کشورها نیز اقدام به تولید و عرضه رمز ارز ملی با پشتوانه واحد پولی خود کرده اند. ایران نیز در یکی دو سال اخیر در این زمینه مطالعاتی داشته و در هفته گذشته بانک مرکزی اعلام کرد به زودی رمز ریال و یا همان رمز ارز ملی را رونمایی خواهد کرد.

تفاوت رمز ارز ملی و رمز ارزهای جهانی

برخی از کارشناسان به موضوع تلاش بانک مرکزی برای دور نماندن از قافله دنیای رمز ارزها و ارزهای دیجیتال اشاره می کنند و برخی نیز می گویند از این طریق امکان انجام برخی مبادلات و دور زدن تحریم ها به وجود می آید. همچنین برخی عنوان می کنند به دلیل افت ارزش ریال، رمز ریال موفقیت چندانی کسب نخواهد کرد. با این وجود، همه این اگرها در آینده نزدیک روشن خواهد شد.

ویژگی‌های رمز ریال بانک مرکزی

شاید بتوان برخی تفاوت های رمز پول ملی با رمز ارزهای جهانی را ایجاد رمز ارز ملی بر پایه ریال، متمرکز بودن رمز ارز ملی، صدور آن توسط بانک مرکزی و قابلیت استفاده در داخل کشور دانست که در نقطه مقابل رمز ارزهای جهانی غیر متمرکز، غیر حاکمیتی و قابلیت نقد شدن در بیشتر کشورها را دارا هستند.

در عین حال، اغلب کارشناسان معتقدند هنوز ابعاد برنامه انتشار رمز ارز ملی و یا همان رمز ریال توسط بانک مرکزی مشخص نشده و نمی توان به درستی درباره آن اظهار نظر کرد. با این وجود، تقریبا همه بر لزوم قانونگذاری و تدوین مقررات پایه برای فعالان عرضه رمز ارزها اتفاق نظر دارند و البته برخی مقررات گذاری در این حوزه را کاری بیهوده و ناشی از عدم آگاهی نسبت به ماهیت رمز ارزها می دانند.

ماجرا هرچه هست، کشور به مانند سایر کشورها نیازمند قوانین حوزه رمزارز بوده و در صورتی که این بازار رها شوند، پرونده های کلاهبرداری متعددی شکل خواهد گرفت. پرونده هایی که هر روز بر تعداد آن افزوده می شود.

از سوی دیگر رها شدن این بازار سبب می شود، بخش عظیمی از سرمایه مردم از کشور خارج شود، بدون اینکه آورده ای نصیب دولت شود. در واقع دولت می تواند با مقررات زدایی در این حوزه، امکان درآمد را نیز برای خود فراهم سازد.