به گزارش کارآفرین نیوز؛ مرجوع یا معدوم کردن برخی محصولات کشاورزی صادرشده به کشورهای همسایه، آن هم به دلیل غیراستاندارد بودن این محصولات از لحاظ وجود سموم، جامعه را از بابت سلامت محصولات کشاورزی نگران کرد اما پس از آن، حتی برای یک بار هم گزارش نشد که تقاضای فلفل یا سیب زمینی به خاطر مرجوع یا معدوم شدن نمونه های مشابه، کاهش یافته باشد، انگار حساسیتی داریم و نداریم، داریم چون برای ما مهم است که با استفاده از این محصولات چه بر سرمان می آید و نداریم، چون چاره ای نیست و بالاخره مجبوریم که از همین محصولات استفاده کنیم.

محصولات کشاورزی سال هاست که در اثر استفاده از مواد شیمیایی، سموم و آفت کش ها و همچنین دخالت انسان در ماهیت طبیعی آنها، از حالت ارگانیک درآمده و به محصولاتی بدل شده اند که نه تنها فایده محصولات قبلی را ندارند بلکه گاه ضرر نیز دارند.

اگرچه میزان به کارگیری مواد شیمیایی و دستکاری محصولات کشاورزی متفاوت است به طوری که می توان میان انواع آنها، تفاوت قائل بود، اما محصولات ارگانیک را محصولاتی می دانند که به غیر از عدم استفاده از مواد شیمیایی، تا سه سال پیش از زمان برداشت محصول، در زمین مورد نظر از هیچگونه کود و مواد شیمیایی استفاده نشده باشد.

البته در ایران، ممکن است گاهی محصولات کشاورزی غیرارگانیک زیر ذره بین قرار بگیرد، اما اصولا تا به حال بحث پُر رنگی در مورد دام و طیور ارگانیک و غیرارگانیک پیش کشیده نشده تا جایی که دامپروران با خیال آسوده، دام های غیر ارگانیک خود را با محصولات غیر ارگانیک و حتی هورمون های مختلف پرورش می دهند و راهی بازار می کنند و از نگاه رسانه ها و جامعه نیز در امان هستند.

۳۰ برابر کمتر از معیار جهانی

امروزه در جهان قریب ۸۰ میلیون هکتار اراضی کشاورزی به کشت محصولات ارگانیک اختصاص دارد که تنها ۱.۵ تا ۳ درصد را شامل می شود و به همین میزان نیز اراضی طبیعی و وحشی وجود دارد، اما در ایران میزان سطح زیر کشت محصولات ارگانیک حدود ۱۲ هزار هکتار یا به عبارتی کمتر از یک دهم درصد از اراضی کشاورزی کشور است که در قیاس با معیار جهانی ۱۵ تا ۳۰ برابر کمتر است.

۳۰ برابر بودن تخصیص زمین کشاورزی برای کشت محصولات ارگانیک در جهان نسبت به ایران در حالی است که اتحادیه اروپا سعی دارد تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۲۵ درصد از بازار محصولات کشاورزی خود را با محصولات ارگانیک تامین نماید و هم اکنون نیز بازار ۱۰۰ میلیارد یورویی محصولات کشاورزی در اروپا رونق دارد که از همین حالا ۶ درصد این بازار در اختیار چینی هاست.

کم توجهی به محصولات ارگانیک در ایران تا آنجاست که هر چند بنا بر برخی ادعاها، متوسط استفاده از سم و مواد شیمیایی در دنیا در هر هکتار ۲.۸ کیلوگرم و در کشور ما ۲.۲ کیلوگرم است، ولی باید در نظر داشت که ما یک درصد کشاورزی جهان را داریم و میزان مصرف سم در کشور ما کمتر از یک درصد سم مصرف شده در جهان است، اما این موضوع یک نکته اساسی دارد، مقدار زیادی از محصولات کشاورزی ما دیم است و می دانید که برای محصولات دیم، یا سم و مواد شیمیایی مصرف نمی شود یا بسیار جزیی مصرف می شود، لذا عموما سم و کودها در زراعت آبی استفاده می شود که اگر میزان سم مصرف شده را برای این دسته از محصولات لحاظ کنیم رقم قابل ملاحظه ای می شود، در واقع ما در آنجا که سم و کود مصرف می کنیم، زیاد مصرف می کنیم.

تهدیدی برای صادرات کشاورزی

به غیر از مصرف داخلی محصولات کشاورزی، تهدید دیگر در بی توجهی به محصولات ارگانیک، حرکت بازار جهانی به سمت مصرف این محصولات است بطوریکه به زودی استانداردهای جهانی برای واردات و صادرات محصولات کشاورزی تغییر خواهد کرد و همین میزان صادرات ۶.۵ میلیارد دلاری سالانه را هم از دست خواهیم داد زیرا بازارهای جهانی به سمت محصولات ارگانیک پیش می رود.

آنگونه که پزشکان می گویند کاهش ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان و آلرژی به دلیل سطوح پایین نیترات، از فواید استفاده از محصولات ارگانیک است زیرا این محصولات به غیر از آلوده نبودن به باقیمانده سموم، دارای سطح بالاتری از ویتامین ها و مواد معدنی هستند و ۵۰ درصد آنتی اکسیدان بیشتری نسبت به غیرارگانیک ها دارند، علاوه بر اینها محصولات ارگانیک برای سلامت قلب و عروق مفیدند.

از مزرعه تا سفره

نکته دیگری که محصولات ارگانیک را تمایز می دهد مصرف تازه آنهاست زیرا در این محصولات، مواد نگهدارنده وجود ندارد و ماندگاری کمی دارند لذا باید سریع تر مصرف شوند. این موضوع اگرچه ممکن است نقطه ضعف این محصولات به شمار بیاید اما از آنجا که باید در مقطع زمانی کمتری به مصرف برسد می تواند نقطه قوت آن نیز باشد.

کاهش زمان ماندگاری محصولات کشاورزی و مصرف تازه آنها تا جایی اهمیت دارد که در برخی کشورها برای رساندن سریع محصولات کشاورزی به سفره مردم، استارتاپ های ویژه ای دست به کار شده اند و با شعار "از مزرعه تا سفره" توانسته اند مشتریان خوبی داشته باشند، در واقع محصولی که فاصله زمانی میان برداشت آن و مصرف آن (از مزرعه تا سفره) کمتر باشد یقینا کیفیت بهتری دارد و برای سلامت انسان ها مفیدتر خواهد بود.

البته ناگفته نماند که ممکن است در محصولات ارگانیک، مقادیر کمی باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک ها رشد کنند که می توانند باعث ایجاد بیماری شوند، به غیر از این مشکل، از دیگر معایب ارگانیک ها، گران بودن آنهاست بطوریکه بخشی از جامعه توان خرید آنها را ندارند مثلا برنج ارگانیک می تواند تا چهار برابر قیمت بیشتری داشته باشد.

اما از آنجا که محصولات ارگانیک، مشتری های بیشتری دارد طبعا کلاهبرداری های بیشتری نیز در آن وجود دارد و بعضی ها سعی می کنند محصولات خود را به عنوان ارگانیک معرفی کنند. برای تشخیص محصولات ارگانیک باید به گواهی ارگانیک آنها دقت کنید که نهادهای معتبر هر کشوری آن را تایید می کنند و طی بازرسی های مداوم بر رعایت استانداردها در مزارع محصولات ارگانیک نظارت دارند. مثلا در آمریکا لوگوی ارگانیک USDA بر روی محصولاتی زده می شود که قبلا مورد تایید قرار گرفته باشد.

ارگانیک، طبیعی، محلی

در کنار محصولات ارگانیک، محصولات طبیعی و محلی را هم داریم که با یکدیگر تفاوت هایی دارند که اگرچه از لحاظ سالم بودن، هر سه در یک رده هستند اما در محصولات ارگانیک، سموم کمتری مصرف شده و در بلندمدت آسیب کمتری به محیط زیست می رساند.

اما اگر به هر دلیل از جمله عدم دسترسی یا گران بودن، نتوانستید محصولات ارگانیک را بخرید، خوب است محصولات غیر ارگانیک را به خوبی شستشو دهید و اگر میوه بود، هنگام مصرف، پوست آن را جدا کنید. علاوه بر این، به کشاورزی شهری روی بیاورید و سعی کنید در خانه، جایی را برای پرورش محصولات ارگانیک مانند انواع سبزی داشته باشید.

به غیر از اینها، می توانید از کشاورزان محلی خرید کنید که در ایران، بسیاری از آنها محصولات خود را به صورت ارگانیک یا حداقل سالم و طبیعی پرورش می دهند و چون هزینه بسته بندی و حمل و... ندارند ارزان تر خواهند بود.