به گزارش کارآفرین نیوز، بانکداری خصوصی در ایران در دهه سوم فعالیت خود قرار دارد و از زمان تدوین قوانین مربوط به فعالیت بانک های خصوصی در ایران تا تشکیل اولین بانک ها در اواخر دهه ۷۰، بیش از دو دهه می گذرد و امروز بانک های خصوصی سهم بزرگی از صنعت بانکداری ایران را تشکیل می دهند.

امروز بانک های خصوصی در کنار بانک های دولتی، نقش کلیدی در اقتصاد ایران بازی می کنند و شعب اینک بانک ها در سراسر کشور فعالیت دارد. موضوع فعالیت بانک ها وقتی بااهمیت تر می شود که بدانیم در حال حاضر، بیش از ۹۰ درصد کل تامین مالی در کشور از طریق بانک ها و بازار پول صورت می گیرد که این مسئله نقش نظام بانکی و همچنین فعالیت بانک های خصوصی را در اقتصاد ایران نشان می دهد.

زمان تشکیل بانک های خصوصی در ایران به دهه های قبل تر باز می گردد، اما در دهه ۷۰ بود که مقرراتی برای فعالیت این بانک ها در ایران نوشته شد و پس از تایید بانک مرکزی، نخستین بانک های خصوصی پا به عرصه وجود گذاشتند.

فعالیت ۱۹ بانک و موسسه اعتباری خصوصی

فعالیت بانک های خصوصی در ایران، علاوه بر افزایش توان تامین مالی بازار پول برای انجام پروژه های ریز و درشت کشور، استانداردهای به روزتر و بهتری را نیز برای ارائه خدمت بانکی برای جامعه به ارمغان آورده است.

بهبود ارتباط با مشتریان و تکریم ارباب رجوع، ارائه خدمات متنوع تر بانکی به نسبت بانک های دولتی، افزایش حق انتخاب مشتریان بانک ها در استفاده از خدمات بانک های دولتی و یا خصوصی، افزایش توان تامین مالی در پروژه های کشور و متنوع تر شدن سبد تسهیلاتی، حذف برخی مباحث سنتی نظام بانکی و ... از جمله فواید فعالیت بانک های خصوصی در ایران است.

در حال حاضر، نام ۱۹ بانک و موسسه اعتباری در کانون بانک ها و موسسات اعتباری خصوصی کشور به عنوان بانک های خصوصی مطرح شده که باید گفت امروز بیش از نیمی از بانک های کشور در قالب خصوصی فعالیت دارند و در مقابل بانک های دولتی موجود، خدمات قابل توجهی را به اقتصاد ایران ارائه می کنند.

یک آمار ارائه شده از سوی کانون بانک ها و موسسات اعتباری خصوصی نشان می دهد که از ابتدای سال تا پایان آبان ماه امسال، ۳۷ درصد از کل تسهیلات پرداختی در نظام بانکی کشور از طریق بانک ها و موسسات اعتباری خصوصی انجام شده که این موضوع به خوبی جایگاه بانکداری خصوصی را در ایران نشان می دهد.

حرکت بازار پول به سمت خصوصی‌تر شدن

طی دوره های مختلف، هجمه های زیادی به عملکرد بانک های خصوصی وارد شده و می شود از قبیل سخت گیری در پرداخت تسهیلات، اعطای تسهیلات بانکی به زیرمجموعه های خود، نرخ های بالای سود تسهیلات، ایجاد شرکت های زیرمجموعه فراوان و تامین مالی آنها و ... از مهم ترین اتهامات وارد شده بر علیه بانک های خصوصی است.

در طول دوره فعالیت چند دولت اخیر کشور، بحث های مطرح شده درباره آینده صنعت بانکداری، بیشتر بر مبنای تقویت و افزایش توان بخش خصوصی در عرصه بانکداری و عدم فراهم شدن امکان رشد دوباره بانک های دولتی بوده است. تقریبا می توان گفت به غیر از یک بانک دولتی که در دهه ۸۰ اجازه فعالیت گرفت، تا به امروز بانک دولتی دیگری پا به عرصه فعالیت نگذاشته است.

بنابراین می توان گفت حرکت بازار پول ایران به سمت خصوصی تر شدن در حرکت است و در آینده و سال های نه چندان دور، این بانک ها و موسسات اعتباری خصوصی هستند که باید پاسخگوی نیازهای اعتباری کشور در بخش های مختلف باشند و بانک های دولتی کمتر مجال نقش آفرینی پیدا خواهند کرد.

جای خالی بانک‌های تعاونی

حتی در دولت های گذشته، سهام برخی بانک های دولتی تا حدودی در قالب پروژه خصوصی سازی عرضه شد که از آن می توان به عنوان گام هایی برای خصوصی تر شدن بازار پول کشور یاد کرد؛ هرچند آن بانک ها بعدها بیشتر شکل جدیدی از حضور دولت در اقتصاد با عنوان خصولتی ها را شکل دادند.

در هر صورت با وجود نیاز کشور به سرمایه گذاری و تامین مالی های کوچک و بزرگ در طرح های مختلف و همچنین لزوم تقویت توان اقتصاد برای اشتغال زایی و حل مسئله بیکاری، امروز بانک های خصوصی نقش بزرگ و اساسی را در تامین مالی کشور بازی می کنند.

بنابراین می توان گفت همانگونه که در قانون اساسی، اقتصاد ایران به بخش های دولتی، خصوصی و تعاونی تقسیم بندی شده، شکل گیری فعالیت بانک ها در بازار پولی کشور به ویژه در شرایطی که کشور نیازمند بکارگیری تمامی ظرفیت ها برای توسعه و حل مشکلات اقتصادی است، یک اقدام و گام درست بوده که در دهه ۷۰ برداشته شد. در عین حال، جای بانک های تعاونی نیز به عنوان یک بخش کلیدی از اقتصاد ایران و استفاده از توان این بخش به ویژه در تجمیع منابع خُرد در عرصه بانکداری، خالی است.