به گزارش کارآفرین نیوز؛ بزرگ ترین تولیدکننده های محصولات کشاورزی در جهان با بکارگیری تکنولوژی توانسته اند محصولات را به شکل چشمگیری افزایش دهند. در راس بزرگ ترین تولیدکننده ها، آمریکا قرار دارد که سالیانه حدود ۵۱۵ میلیون تن تولید دارد، پس از آن، چین و برزیل با ۲۳۰ میلیون تن و آرژانتین با ۱۲۰ و هند با ۸۸ میلیون تن محصولات کشاورزی رتبه های بعدی را در اختیار دارند.

این روزها که امنیت غذایی رابطه مستقیمی با میزان تولید محصولات کشاورزی دارد، شیوع کرونا نشان داد که برای افزایش ضریب امنیت غذایی، باید بر تولید بیشتر و باکیفیت تر محصولات کشاورزی تمرکز نمود و برای آن برنامه ریزی داشت تا نگرانی برای تولید محصولات به اندازه نیاز جمعیت کاهش یابد.

کشاورزی هوشمند با مزایای مختلف

اگرچه تغییرات جوی و آب و هوایی به ناگاه ضررهای هنگفت به کشاورزی می زند ولی مدیریت آب، پایش مستمر محصولات، بهبود رشد و سلامت محصولات، و از همه مهم تر افزایش بهره وری از جمله اهداف کشاورزی هوشمند است.

در کشاورزی هوشمند که به آن مزرعه هوشمند نیز گفته می شود و یقینا در آینده نزدیک، کشاورزی به این سمت پیش خواهد رفت و بقای انسان با تامین نیازهای غذایی اش به آن وابسته است، در واقع به کارگیری ابزارها و روش های نوین به جای ابزارهای و شیوه های سنتی است به طوری که در مزارع هوشمند تمامی مراحل کشاورزی از کاشت تا برداشت با استفاده از تکنولوژی و بدون دخالت دست انجام می شود و کیفیت و کمیت محصولات به طور چشمگیری افزایش می یابد.

طی سال های اخیر روند فعالیت های انسانی در طبیعت به گونه ای بوده که بر نگرانی طرفداران محیط زیست افزوده است، یکی از مزایای کشاورزی هوشمند این است که این نگرانی را کم می کند و صنعت به کار گرفته شده در کشاورزی هوشمند با محیط زیست سازگارتر است.

اگرچه کاهش هزینه ها به عنوان یک شاخص مهم در کشاورزی هوشمند شناخته می شود، ولی افزایش بهره وری از اراضی و همچنین آب را شاید بتوان مهم ترین مزیت این نوع کشاورزی دانست که باعث شده کشورهای مختلف بر روی آن سرمایه گذاری کنند تا جایی که آینده پژوهان حوزه کشاورزی، تنها مسیر کشاورزی در آینده را کشاورزی هوشمند می دانند.

میدانی برای استارتاپ‌ها

در راستای توسعه کشاورزی هوشمند، استارتاپ ها به میدان آمده اند و با طراحی پلتفرم های کارآمد، به کارگیری اینترنت اشیا، استفاده از تصاویر هوایی، سمپاشی، تعبیه سنسورهای رطوبت و دما و به کارگیری ربات، نه تنها کسب و کار خود را رونق داده اند، بلکه زمینه گسترش و تثبیت کشاورزی هوشمند را فراهم کرده اند.

این اتفاقات و تجمیع کشاورزی هوشمند و استارتاپ ها راهی برای تضمین افزایش بهره وری و کاهش اتلاف منابع در کشاورزی شده است به طوری که در گذشته، کشاورزان بدون تعیین محل دقیق و بدون تعیین میزان، به سمپاشی یا آبیاری می پرداختند اما در مزرعه هوشمند به مقدار کافی و با تعیین محل مورد نظر، از منابعی همچون آب و کود استفاده می شود، نه بیشتر و بدون هدف.

از سویی یکی از موضوعاتی که در کشاورزی کمتر به آن توجه می شود، ایمنی کشاورزان است، که این ایمنی در کشاورزی هوشمند به استانداردهای لازم می رسد و کشاورزان با آسودگی خاطر بیشتری کار می کنند.

از موج سوم تا سومین انقلاب سبز

از زمانی که الوین تافلر کتاب موج سوم را نوشت و گذر کردن کشورهای توسعه یافته از انقلاب صنعتی به عصر اطلاعات را تشریح کرد و عصر اطلاعات را موج سوم خواند، حدود چهار دهه می گذرد که اکنون کشاورزی هوشمند را سومین انقلاب سبز می دانند که به کاربرد ترکیبی فناوری های اطلاعات و ارتباطات اشاره دارد. این ترکیب شامل دستگاه‌هایی مانند تجهیزات دقیق، حسگرها و محرک‌های اینترنت اشیا، سیستم‌های موقعیت‌یابی جغرافیایی، هواپیماهای بدون سرنشین یا پهپادها و روبات ها است.

در واقع قرار است هر آنچه که در شهرها و در دنیا در عرصه تکنولوژی تحول اتفاق می افتد در کشاورزی نیز بکار گرفته شود تا به بهبود تولید، کیفیت بهتر و کاهش هزینه‌ها در کشاورزی بیانجامد که البته به سرمایه گذاری، دانش و مهارت های لازم نیاز دارد و با رمالی و سکون و سکوت اتفاق نخواهد افتاد.

طبق گزارش BIS Research، پیش بینی می‌شود که بازار جهانی کشاورزی هوشمند تا سال ۲۰۲۲ به ۲۳ میلیارد دلار برسد و سالانه ۱۹ درصد افزایش داشته باشد. این رشد به افزایش تقاضا برای عملکرد بالاتر محصول، نفوذ روزافزون فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در کشاورزی و نیاز روزافزون به کشاورزی با اقلیم هوشمند ارتباط دارد.

آبیاری هوشمند نمونه‌ای برای کشاورزی هوشمند

برای اینکه درک بهتری از کشاورزی هوشمند داشته باشیم مناسب است که به آبیاری هوشمند به عنوان یکی از مراحل کشاورزی در کشاورزی هوشمند اشاره شود.

در آبیاری هوشمند، برخلاف آبیاری سنتی، یک سیستم قابل برنامه ریزی وجود دارد که با تنظیم زمان، بطور خودکار، روشن و خاموش می شود و باعث کاهش مصرف آب می گردد.

این سیستم، سنسورهایی دارد که در زمان بارش باران، آبیاری را قطع می کند و مانع از کار آبپاش ها می شود و از آن مهم تر، توانایی اندازه گیری شرایط آب و هوایی و میزان رطوبت زمین را دارد و مصرف آب را با این اندازه گیری ها، تنظیم می کند. سیستم‌های آبیاری هوشمند به اینترنت متصل هستند و می‌توانند با یک دستگاه هوشمند و از راه دور نیز کنترل شوند.

این سیستم، کنترل کننده تبخیر و تعرق دارد تا بتواند تشخیص دهد که در چه زمانی به آبیاری نیاز است و برای آن برنامه ریزی نماید و پس از آن نیز برای محاسبه میزان آبیاری، از دما، باد، تابش خورشید و رطوبت استفاده کند.

با این اوصاف، در آینده نه چندان دور، زمانی که از کنار زمین های کشاورزی عبور کنید، پهپادهایی را خواهید دید که در حال پرواز بر روی زمین هستند و از میان گیاهان و درختها، ربات هایی را خواهید یافت که حرکت می کنند و اراضی کشاورزی مملو از سنسورهای هوشمند آب و خاک و تجهیزات دیگر مانند سیستم های مکان یابی و... هستند تا بتوانند محصولات با کیفیت تر و بیشتری را تولید کنند.