به گزارش کارآفرین نیوز، بسیاری از افراد معتقدند که پول حَلّال همه مشکلات است و اگر پول داشته باشید هیچ مشکلی پیش روی شما نخواهد بود. جالب است بدانیم که یک مکتب فکری در نیمه دوم دهه ۱۹۵۰ در جهان مطرح شد که به "پول گرایی" یا "مانتاریسم" معروف شد. طرفداران این ایده فکری معتقد بودند که حجم پول و میزان دسترسی دولت ها به پول است که می تواند شرایط اقتصاد را تعیین کند و رشد اقتصادی ناشی از میزان پول خواهد بود.

این مکتب اقتصادی بر این مبنا استوار بود که نقش دولت ها در کنترل حجم پول در کل اقتصاد تعیین کننده است. نهضت پول گرایان در دهه ۱۹۳۰ میلادی توسط هنری سایمون و جیکوب واینر از کالج شیکاگو آغاز شد. هر چند جیمز انجل و کلارک واربرتون از دانشگاه کلمبیا نیز از پایه‌گذاران این مکتب محسوب می‌شوند.

آنها تبلیغ می‌کردند که سیاست پولی از قاعده ثابتی، همچون رشد معمول و ثابت حجم پول پیروی می‌کند. ایرونیگ فیشر اقتصاددان آمریکایی از دانشگاه ییل در سال ۱۹۱۱ در کتاب قدرت خرید پول، تحلیلی از نظریه مقداری پول ارائه می‌دهد که واضح‌ترین توضیح در زمینه نظریه مقداری پول کلاسیکی است در این تحلیل وی ارتباط بین حجم پول و مقدار مخارج اسمی صرف شده روی کالا و خدمات نهایی در اقتصاد را بررسی کرد.

از نظر اقتصاددانان طرفدار و تبلیغ کننده ایده پول گرایی، حجم پول تعیین کننده اصلی در میزان درآمد ملی کشورها است. "میلتون فریدمن" از اقتصاددانانی که به ایده پول گرایی نزدیک بود، کمیت پول را باعث ثبات دولت می دانست و معتقد بود که این کمیت باید هر ساله تقویت شود تا شرایط رشد طبیعی اقتصاد فراهم شود.

فریدمن در ارائه تئوری مانتاریسم بیان کرد که دولت ها باید هر ساله به میزان ثابتی تامین پول را افزایش دهند تا از این طریق عرضه پول نیز افزایش یابد. نهایتا این اتفاق می تواند شرایط ذخیره پول در سال آینده را برای کسب و کارها مشخص کند و اقتصاد هر ساله با رشد ثابتی به پیش خواهد رفت و نرخ تورم نیز در سطح پایین باقی خواهد ماند.

طرفداران پول گرایی یا مانتاریسم، اعمال سیاست های مالی از سوی دولت ها را نامناسب و اقدام ضعیفی در اقتصاد می دانستند. با این حال، در دهه ۱۹۸۰ که ارتباط بین عرضه پول و تورم کمتر شد و نهایتا تاثیر مانتاریسم نیز در اقتصاد کاهش یافت که این مسئله باعث شد تا به مرور این تفکر اقتصادی فراموش شود.

به صورت کلی، مبنای اصلی تفکر پول گرایی این است که حجم پول تعیین کننده اصلی در اقتصاد است و مباحث بسیاری از پدیده های اقتصادی را باید از پول آغاز کرد و به صورت کلی، سیاست های پولی چیز جز تضمین ثبات قیمت‌ها (price stability) نیست.

انتقادهای فراوانی به مکتب اقتصادی پول گرایان در سال‌های پایانی دهه ۱۹۷۰ و آغاز دهه ۱۹۸۰ همراه با پیامدهای شوک نفتی صورت گرفت که این انتقادها با از بین رفتن سیستم پایه طلا برتون وودز و رواج گسترده ابزارهای مالی مطرح شده بود.