به گزارش کارآفرین نیوز، چند سال از آغاز مذاکرات ایران با برخی کشورهای اروپایی و پیش تر از آن به اضافه آمریکا درباره مسائل هسته ای ایران می گذرد و در این سال ها مباحث فراوانی نیز بین طرفین شکل گرفته است.

در بسیاری از موارد زیاده خواهی و ایرادات فراوان طرف های غربی و اروپایی، موانع زیادی را بر سر راه مذاکره سازنده و برنده - برنده ایجاد کرد.

از اتهام زنی های مکرر به ایران گرفته تا تلاش برای افزایش فشارها برای پذیرش شروط خود، در دوران مذاکرات برجام، فراوان به چشم می خورد. همزمان فشارهای تحریمی و تشدید تحریم ها بر علیه کشورمان نیز گزینه ثابت غربی ها به ویژه آمریکا برای به زانو در آوردن ایران بوده است.

برجام امضا شود، مشکلات اقتصادی حل خواهد شد؟

هرچند مذاکرات، سیاسی بوده اما تحریم ها برای اعمال فشار به ایران و زورگویی غرب، تماما اقتصادی و برای ایجاد اختلال در کارکرد اقتصادی ایران و جلوگیری از فروش نفت و در نتیجه به صفر رساندن درآمدهای ارزی کشور از ناحیه نفت و گاز بوده و است؛ بنابراین می توان گفت برجام به صورت مستقیم بر شئون مختلف اقتصادی اثرگذار بوده است.

اینکه بازارها در انتظار مذاکرات بوده و یا نرخ ارز به دلیل اظهارنظرهای مختلف برجامی صعود و سقوط داشته؛ مباحثی است که همگان به دفعات در سال های اخیر پیرامون آن شنیده اند، اما اینکه واقعا برجام و مذاکرات هسته ای ایران تا چه اندازه به صورت واقعی بر کارکردهای اقتصادی کشور اثرگذار است، سوالی است که شاید پاسخ روشنی به آن داده نشده باشد.

به بیان ساده تر، اینکه آیا واقعا باید همه اقتصاد کشور را به نتیجه برجام گره بزنیم و یا خیر، سوالی است که باید پاسخ مشخصی به آن داده شود که به نظر می رسد بیشتر پاسخ آن خیر باشد تا بله، چرا که واقعا اقتصاد ایران در بسیاری از موارد و زمینه ها اساسا ارتباطی به برجام پیدا نمی کند و باید به راه خود برود.

طرح این مباحث از اینرو اهمیت دارد که به نظر می رسد امسال و در کمتر از ۴۸ ساعت مانده به پایان سال ۱۴۰۰، دستیابی به توافق برجام غیرممکن به نظر می رسد و حال باید منتظر سال جدید و روند مذاکرات در بهار ۱۴۰۱ ماند.

خنثی سازی فشارها برای امتیازگیری در برجام

هرچند حذف تحریم ها و فراهم شدن امکان فروش نفت و گاز ایران به ظرفیت مناسب و همچنین رونق سرمایه گذاری های خارجی در پروژه های کشور، می تواند منجر به رشد اقتصادی و بهبود وضعیت کلی اقتصاد ایران شود، اما توصیه اغلب بزرگان کشور این است که نباید و نمی توان معیشت مردم را به نتیجه مذاکرات گره زد و یا اقتصاد را معطل نتیجه گفتگوها نگه داشت.

نتیجه مذاکرات و همچنین دفاع تیم های مذاکره کننده از منافع ایران بسیار حائز اهمیت است، اما معطل ماندن معیشت مردم و اقتصاد کشور برای تعیین تکلیف مذاکرات برجامی، قطعا خطای بزرگی است که برای مردم و کشور هزینه بر خواهد بود.

یک راه مهم برای کاهش فشارهای ناشی از تحریم ها که غربی ها سعی می کنند با اعمال آن، در مذاکرات هسته ای ایران به نتیجه دلخواه خود برسند، اتکا به ظرفیت های داخلی و فعال کردن آن است. در صورت استفاده حداکثری از توان کشور، قطعا مذاکرات ایران با ادبیات دیگر و بر اساس خواسته های بهتری دنبال خواهد شد.

بنابراین دو موضوع مهم در سال ۱۴۰۱ در مسئله برجام به نظر می رسد که یک مورد آن استفاده از توان داخلی و اعتماد کردن به ظرفیت های کشور برای بی اثر کردن تحریم ها و در نتیجه مذاکره باکیفیت تر است و مسئله دیگر نیز جلوگیری از این تلقی برای غرب که اقتصاد ایران معطل مذاکرات بوده و در صورت اعمال فشار، آنها را به نتیجه مد نظر خود خواهد رساند.