به گزارش کارآفرین نیوز، نامگذاری سالهای گذشته از سوی مقام معظم رهبری حکایت از این دارد که ایشان مسائل مربوط به تولید و اقتصاد را مهمترین نیاز کشور دانستهاند و با علم به این موضوعات، سال ۱۴۰۱ را سال تولید، دانشبنیان و اشتغالآفرین عنوان کردهاند.
با اینکه سیاستهای کلی کشور در حوزههای مختلف ترسیم شده و در قالب برنامههای توسعه چندساله، سند جامع اقتصاد مقاومتی و سایر برنامههای کلان کشور، برنامههای اقتصادی کشور در نظر گرفته میشود، اما این نامگذاری به معنی نقشه راه سالیانه کشور بوده و در صورتی که قوای سهگانه به این موضوع توجه داشته باشند، میتوان انتظار نتایج مثبت برای کشور بود، هرچند که در سالیان اخیر توجه به نامگذاری سال از سوی حاکمیت صورت نگرفته است.
نیاز کشور به دانشبنیانها در حوزه غذا و دارو
بیتردید یکی از اصلیترین چالشهای کشور به حوزه غذا و دارو مرتبط میشود و در سالی که به تولید، دانشبنیان و اشتغالآفرین نامگذاری شده است، انتظار میرود جهش خیرهکنندهای در این دو حوزه صورت گیرد.
البته شرکتهای دانشبنیان فراوانی در این حوزهها مشغول به فعالیت هستند و با نوآوری خود، برخی از چالشهای این حوزه را مرتفع ساختهاند، بااینوجود به دلیل حمایتهای ضعیف، این شرکتها با چالشهای مختلفی مواجه هستند.
بررسیها حکایت از این دارد که در حوزه دارو واردات مواد اولیه برای شرکتهای داروسازی، به عنوان یک چالش بسیار بزرگ شناخته میشود، هر چند در سالهای اخیر شرکتهای دانشبنیانی در زمینه تولید مواد اولیه شروع به کارکردهاند، اما نیاز است دولت حمایتهای خود در این بخش را افزایش دهد.
در واقع با افزایش تعداد شرکتها دانشبنیان مربوط به تولید مواد اولیه دارو، در وهله اول نیاز به واردات مواد اولیه در کشور کاهش پیدا میکند، تجربه سالیان اخیر حکایت از این دارد که در صورتی که مواد اولیه در کشور تولید شود، نسبت به واردات مواد اولیه حداقل قیمت تمام شده برای شرکتهای داروسازی نصف خواهد شد.
در واقع از یک طرف خروج ارز از کشور کاهش پیدا میکند و از سوی دیگر با کاهش قیمت تمام شده، هزینه دارو نیز در کشور کمتر خواهد شد و مردم از این موضوع نفع خواهند برد.
نکته دیگر به بخش اشتغال مربوط میشود و در صورتی که افزایش تعداد شرکتهای دانشبنیان در حوزه مواد اولیه دارو صورت گیرد، تعداد افرادی که چرخه تولید تا توزیع مواد اولیه دارو هستند افزایش و به طبع آن شاهد کاهش نرخ بیکاری کشور خواهیم بود.
ارزآوری تولیدات دانش بنیان برای کشور
علاوه بر موضوعات مطرح شده ایران بهعنوان قطب پزشکی منطقه شناخته میشود و هرگونه پیشرفت در این حوزه بر روی درآمدهای ارزی کشور تاثیرگذار خواهد بود.
به بیان دیگر از آنجایی که کشورهای منطقه نظیر عراق، افغانستان، سوریه، پاکستان و ... در حوزه پزشکی ضعیف هستند، پیشرفت در این حوزه ما را قادر خواهد ساخت، علاوه بر افزایش مراجعات خارجی برای درمان به کشور، دارو و تجهیزات پزشکی خود را به واسطه قیمت پایینتر به این کشورها صادر کنیم و این خود بر روی درآمدهای ارزی کشور تاثیرگذار خواهد بود.
به طور مثال یکی از مشکلات اساسی که مردم با آن مواجه هستند به کوررنگی با دید ناقص مربوط میشود و بیمار هزینههای زیادی برای حل آن انجام میدهد و حتی برخی از افراد برای حل این مشکل به خارج از کشور سفر میکنند.
این در حالی است پژوهشگران کشور موفق به ساخت یک لنزهای پلاسمونیک زیستسازگار و انعطافپذیر دوبعدی شدهاند که بر روی حل مشکل کوررنگی بسیار موثر است.
زیستسازگاری، هزینه کم، پایداری و روش ساخت ساده این لنزهای ﺗﻤاسی که توسط پژوهشگران دانشگاه شهید بهشتی ساخته شده، میتوانـد بینش جدیدی در مورد برنامههای اصلاح کوررنگی ارائه دهد.
صنعت غذا، از مزرعه تا خانه
در صنعت غذا با وجود شرکتهای شاخصی که در این حوزه مشغول به فعالیت هستند، اما مشکلات فراوانی وجود دارد، یکی از اصلیترین مشکلات به حوزه محصولات کشاورزی مربوط میشود.
در واقع در محصولات کشاورزی علاوه بر مشکل سموم، مشکل توزیع نیز در کشور مشهود است و قیمت محصولات کشاورزی از مزرعه تا مصرفکننده با یک جهش قیمتی عجیب روبرو میشود که این قیمت بالا به ضرر کشاورزی و مصرفکننده است و منفعت آن فقط برای دلالان این حوزه است که نیاز است دولت در این زمینه ورود پیدا کرده و شرایط برای حذف واسطهگری در این حوزه را فراهم آورد.
نکته دیگر به فرآوری محصولات کشاورزی و مواد غذایی مربوط میشود، متاسفانه در میان کشورهای جهان، ایران به عنوان یکی از کشورها با میانگین اسراف بالا شناخته میشود و دورریز مواد غذایی در کشور بسیار بالا است، از سوی دیگر قابل تبدیل محصولات کشاورزی نیز در کشور قابلقبول نبوده و نیاز است شرکتهای دانشبنیان در این زمینه ورود نمایند.
البته شرکت دانشبنیان نوید آوران ویستا تام (توتال) با راهاندازی پلتفرم حملونقل بینالمللی بخشی از این مشکلات را مرتفع کرده است.
در واقع به دلیل شرایط خاص منطقه غرب آسیا و کمبود مواد غذایی در آن، اگر شرکتی شرایطی را محیا نماید که روند صادرات محصولات غذایی و کشاورزی تسهیل شود، رونق بزرگی برای این بخش به ارمغان خواهد آورد که این امر توسط متخصصان این شرکت صورت پذیرفته است.
در انتها باید گفت، در دو حوزه غذا و دارو نقش بانکها بسیار پُررنگ بوده و باید بانکها با تسهیلات کمبهره، حمایت ویژهای از شرکتهای دانشبنیان به خصوص در حوزه غذا و دارو داشته باشند، حتی اگر بانکداری کشور به سمت نسل جدید حرکت کند، بانکها قادر هستند در این فرایند به صورت کامل مشارکت کنند و علاوه بر حمایت از تولید در کشور، سودهای کلانی نصیب بانک و سهامداران آن به ارمغان خواهد داشت.
نظر شما