به گزارش کارآفرین نیوز؛ کارآفرینی اجتماعی را می‌توان از جمله مفاهیم مغفول مانده در اقتصاد و فضای کسب‌وکار در کشور عنوان کرد، مفهومی که ترکیبی از تجارت و موضوعات اجتماعی است.
چنین کارآفرینانی تنها به دنبال سود نیستند و مسئولیت اجتماعی برای آنها اهمیت دارد و موفقیت برای آنها به این معناست که چگونه کسب‌وکار بر جهان و دیگران تاثیر می‌گذارد و آن را بهبود می‌بخشد.
این نوع کارآفرینی فرایند دنبال کردن راه حل‌های خلاقانه برای مسائل اجتماعی است، از این رو، برخی افراد، ماموریتی برای خلق و نگهداری ارزش‌های اجتماعی در خود احساس می‌کنند.
مرضیه فاریابی یکی از بانوان کارآفرین اجتماعی در بوشهر است که در حوزه بافندگی فعالیت دارد: در خصوص ورود خود به حوزه کارآفرینی اجتماعی در گفتگو با خبرنگار کارآفرین‌نیوز، اینگونه توضیح می‌دهد: کسب‌وکار ما به نحوی است که ۹۰ درصد نیروهای آن را افراد ضعیف جامعه تشکیل می‌دهند لذا باید مدیر یک کسب و کار مانند مادر برای نیروهای خودش عمل کند.
روابط انسانی و کسب سود
فاریابی با تاکید بر اینکه در کارآفرینی اجتماعی، روابط انسانی بر کسب سود و منفعت، اولویت دارد، ادامه می‌دهد: مدیر یک کسب و کار حتی اگر به شکل مستقیم و به صورت افزایش حقوق هم نتواند به نیروهای خودش کمک کند، باید از طرق دیگر برای افزایش سطح کیفیت زندگی پرسنل خود تلاش کند زیرا بهبود زندگی پرسنل باعث بهبود کسب‌وکار خواهد شد.
این کارآفرین حوزه بافندگی که در ابتدای راه، خانه خودش را به کارگاه تبدیل کرده بود، معتقد است: برای من همیشه شرایط زندگی نیروی کار نسبت به تعداد تولید محصولات کارگاه اولویت داشته است.
فاریابی زمانی که در کلاس‌های آموزش تابلو فرش با زنانی آشنا شد که هنر بافت فرش را داشتند و به کسب درآمد نیاز داشتند، به صرافت افتاد تا وارد حوزه کارآفرینی اجتماعی شود و کارگاه بافت فرش را راه‌اندازی کند، خودش در این مورد می‌گوید: خوشبختانه مراودات اجتماعی محلی‌های دشتستان با عشایر آنقدر گسترده بوده و هست که بتوانند از یکدیگر کسب هنر و فرهنگ کنند، این در حالی است که زنان ایل، بافندگی که جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌شان بود را به زنان بومی این مناطق آموزش داده بودند.
بهانه‌های متاهل بودن و فرزند داشتن
این بانوی کارآفرین ادامه می‌دهد: در ابتدای راه در سال ۱۳۹۷ حمایت‌ها اندک و ناامیدکننده بود تا جایی که برخی مدیران بهانه‌هایی مانند متاهل بودن و فرزند داشتن را مانعی برای موفقیت من در حوزه کارآفرینی قلمداد می‌کردند.
او که با حمایت همسرش موفق می‌شود قدم‌های نخست را بردارد، به دنبال یافتن بافنده‌های قدیمی می‌رود و برای این کار، اولویت را به زنان سرپرست خانوار می‌دهد.
فاریابی توضیح می‌دهد: روستا به روستا می‌رفتیم و بافنده‌ها را پیدا می‌کردیم و پس از گفتگو و قانع کردن آنها برای تولید، نقشه قالی، گبه یا گلیم را به همراه نخ و دار و... در اختیارشان قرار می‌دادیم تا به مرور زنان بیشتری مایل شدند که با من همکاری کنند و من نیز که هدف خودم را کارآفرینی اجتماعی می‌دانستم از این موضوع، خوشحال بودم که می‌توانم در کنار کارآفرینی به زنان هموطن خودم خدمت کرده باشم.
مشکل کمبود مواد اولیه
این کارآفرین بوشهری تاکید دارد: اگر مشکلات کمتر بود می‌توانستیم زنان بیشتری را صاحب درآمد کنیم چون شرایط به گونه‌ای است که مجبوریم تولیدات خود را به واسطه‌ها بدهیم و آنها نیز این تولیدات را به نام تولیدات استان فارس می‌فروشند؛ بوشهر در این زمینه اصلا شناخته شده نیست. از طرفی این صنعت، هزینه‌بر است و مواد اولیه را از استان‌های دیگر تهیه می‌کنیم در حالیکه اگر در بوشهر تاسیسات رنگرزی نخ می‌داشتیم می‌توانستیم محصولات را با قیمت پایین‌تری تولید کنیم و در عرصه رقابت جا نمانیم.
فاریابی بر ضرورت داشتن صبر، ایمان، جدیت و برنامه‌ریزی در کارآفرینی اجتماعی مصر است و می‌گوید: کار ما زنده کردن هنر ملی بوده است که اگر به آن نپردازیم و بها ندهیم به مرور از یادها می‌رود. علاوه بر این، از اینکه توانسته‌ام زنان زیادی را به درآمدزایی برسانم، خوشحالم و احساس مفید بودن می‌کنم و مهمتر اینکه، قالی و قالیچه‌های بوشهر را که توسط عشایر ساکن در مناطق روستائی بافته می‌شود به دست هموطنان خودم می‌رسانم.
نظر شما